Urodzony 10 kwietnia 1946r. w Lidzbarku Warmińskim. Instruktor sportów motorowych, były pracownik Olsztyńskich Zakładów Opon Samochodowych.

Kontakt ze sportem zawdzięcza starszemu bratu Zdzisławowi, który uprawiał sporty  motocyklowe, z motocrossami włącznie. Czynnie ze sportami motorowymi związany był w latach 1962-1974. Rozpoczynał w swym rodzinnym mieście Lidzbarku Warmińskim. Gdy upomniało się o nie go wojsko został zawodnikiem Wojskowego Klubu Motorowego „Czerwone Berety” mającego swą siedzibę w Ostródzie. To było dla niego doskonałe rozwiązanie, mógł łączyć obywatelski obowiązek z tym, co kocha. Gdy sport motocyklowy zniknął z wojska, a klub uległ likwidacji, stanął przed dylematem. Na szczęście, łaskawą dłoń do motocrossowców z Ostródy, będących wówczas w krajowej czołówce, wyciągnęło kierownictwo Olsztyńskich Zakładów Opon Samochodowych. W wyniku porozumienia obu stron powstał AMK „OZOS”. Dzięki temu duża część zawodników klubu znad Drwęcy po ukończeniu zasadniczej służby wojskowej trafiła do fabryki opon. Andrzej został szkoleniowcem nowego stowarzyszenia i jak podkreśla nigdy tego nie żałował. Dzięki swemu charakterowi, jest człowiekiem bardzo kontaktowym, ceni młodzież i szybko znajduje z nią wspólny język. Wówczas co roku do klubu trafiały dziesiątki młodych chłopców. Najzdolniejsi otrzymywali motocykle (takie były dobre czasy) i dzięki zaskakująco szybkim postępom wypierali rutyniarzy. Ani się obejrzano i w klubie nastąpiła zmiana warty.

W latach 1962 - 1974 za wodnik motocrossowy. Od 1974 roku szkoleniowiec w olsztyńskim Stomilu, a następnie w Motoklubie Olsztyn. Może poszczycić się tym, że jego podopieczni zdobyli, 148 medali w mistrzostwach Świata, Europy i Polski. Takim osiągnięciem  nie może pochwalić się żaden inny szkoleniowiec w Polsce. W 1995 roku uhonorowany został Tytułem Trenera Roku Warmii i Mazur. Pomysłodawca i budowniczy kilku torów motocrossowych na Warmii i Mazurach. Jest autorytetem sportów motocyklowych w kraju, sędzią klasy międzynarodowej. Organizator dziesiątek zawodów krajowych i międzynarodowych, w tym dużej liczby oficjalnych znajdujących się w kalendarzu FIM. Dzięki jego zaangażowaniu od 2005 r. organizowane są w Olsztynie Motocrossowe Mistrzostwa Europy.

Współzałożyciel (1993r.), a obecnie prezes Motoklubu Olsztyn. Kilka lat piastował funkcję przewodniczące go Komisji Motocrossowej GKSM PZM. Były wiceprezes ds. sportu Zarządu Okręgowego PZM Olsztyn, a od 2004 roku prezes Zarządu Okręgowego PZM w Olsztynie. Członek Zarządu Głównego Polskiego Związku Motorowego. Pomysłodawca wielu rozwiązań regulaminowych.

Przebieg działalności we władzach związków, zrzeszeń i klubów sportowych:

1985-1989 - członek Zarządu Okręgowego PZM Olsztyn.

1989-1996 - przewodniczący Okręgowej Komisji Sportu Motocyklowego ZO PZM

1989-1993 - przewodniczący sekcji samochodowo-motocyklowej OKS Stomil Olsztyn

1996-2004 - wiceprezes ds. sportowych w ZO PZM Olsztyn

Od 1993 roku wiceprezes, a od 1995 do chwili obecnej prezes Motoklubu Olsztyn

Od 1999 roku do 2011 przewodniczący Komisji Motocrossowej GKSM ZG PZM

Od 2004 roku - prezes ZO PZM Olsztyn.

Za najradośniejsze momenty w swej pracy na rzecz kultury fizycznej uznaje momenty, kiedy jego podopieczni stają na podium, a z kraju i za granicy nadchodzą meldunki o ich kolejnych sukcesach. Zresztą stara się nie opuszczać żadnej imprezy z ich udziałem. Jak podkreśla  sport ma wpisany w życie. Rodzinę Olszewskich określa się mianem „Klanu Olszewskich”. Najstarszy brat, Zdzisław uprawiał rajdy motocyklowe i motocross – Janusz był piłkarzem, młodszy brat Stanisław osiągnął w sporcie motocrossowym najwięcej (pisze my o nim w innym miejscu). Wielokrotnym reprezentantem i medalistą mistrzostw Polski jest syn Andrzeja – Jacek I i bratanek, a syn Zdzisława - Jacek II. Pierwsze sportowe próby ma już za sobą wnuczek Andrzeja - Tomek. Czeka z nie cierpliwością na je go pierwsze sukcesy. Jest szanowany w środowisku i lubiany przez podopiecznych. Niemal trzy pokolenia podopiecznych dało mi, jak mówi, wiele satysfakcji. To dzięki nim mogłem przeżyć setki wzruszających chwil, wraz z nimi cieszyłem się ich sukcesami, martwiłem niepowodzeniami. Te raz jestem działaczem i znów natrafiłem na dziesiątki wspaniałych ludzi, z którymi dzielę trudne momenty i raduję się powodzeniami zawodników, klubu i związku.

Życiowe, sportowe credo Andrzeja: „trze ba umieć wygrywać, ale i prze grywać, co nie jest łatwe. Do celu może doprowadzić tylko systematyczna praca”.

Andrzej nie wyobraża sobie życia bez motocrossu, docenia sukcesy przedstawicieli innych dyscyplin, ale kocha jedynie sporty motocyklowe. Wolne chwile, a ma ich nie wiele, spędza w garażu, na renowacji starych motocykli sportowych. A ma ich już ich sporą kolekcję. Późne  wieczory rezerwuje na oglądanie programów kabaretowych, prezentowanych w telewizji lub nagranych na płyty. W codziennym życiu sportowym przeraża go cwaniactwo, nieznajomość realiów, próby lekceważenia przepisów. Nie toleruje tych, którzy za wszelką cenę chcą być najważniejszymi, najmądrzejszymi, nawet w sytuacjach, gdy nie mają racji.

Posiadane odznaczenia: Srebrna Honorowa Odznaka PZM (1970), Złota Honorowa Odznaka PZM (1975), Mistrza Sportu (1975), Srebrna i Złota Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej” (1980 i 1990), Medal 30-lecia PZM (1980), „Zasłużony dla Warmii i Mazur” (1983), Medal 40-lecia Polski (1984), Medal 40-lecia Sportu na Warmii i Mazurach (1985), Srebrny Krzyż Zasługi (1988), „Zasłużony dla PZM” (1996), Złoty Krzyż Zasługi (2000), „Godność Członka Honorowego PZM” (2003).